Sojusz największych związków na Islandii rozpoczął negocjacje z SA 28 grudnia. Już na pierwszym spotkaniu przedstawiono propozycje konkretnych podwyżek wynagrodzeń w ramach trzyletniego układu zbiorowego, wraz ze szczegółowym wyjaśnieniem i uzasadnieniem. Propozycje te są umiarkowane i opierają się na dobrze znanym modelu umów z 2019 roku (Lífskjarasamningar).
Całkowity kosztorys żądań przedstawionych przez sojusz mieści się w granicach przyjętych przez Bank Centralny w prognozie gospodarczej na najbliższe trzy lata. Niebywałym jest, że ruch związkowy już na początku negocjacji płacowych przedstawił propozycje mieszczące się w tych granicach.
Przedstawione propozycje nadały negocjacjom pozytywny ton, co obie strony wyraziły w mediach. Po pierwszym ze spotkań strony wydały nawet wspólne oświadczenie, w którym wezwały do powściągliwości w podwyżkach cen i opłat. Jednocześnie ostrzegano przed niekontrolowanym dryftem płac, co jest nietypowe dla ruch robotniczego na Islandii.
Niestety od ostatniego ze spotkań pomiędzy stronami porozumienia toczy się czasochłonna i bardzo techniczna dyskusja w sprawie modeli obliczeniowych. SA stopniowo dystansuje się od swojej początkowej, pozytywnej reakcji. Twierdząc, że propozycje przedstawione przez sojusz związkowy są zbyt kosztowne i wysuwając propozycje znacznie niższych od już i tak skromnych podwyżek zaproponowanych przez sojusz związkowy. Sojusz przeciwstawia się SA uzasadnioną argumentacją i rzetelnymi danymi. Już drugi tydzień w rozmowach nie ma postępu ze względu na sprzeciw SA wobec propozycji płacowych sojuszu.
Sojusz zachęca SA do obrania innego kierunku i zrobienia kroku na przód. Odpowiedzialności do działania zgodnie z wyznaczonym celem spoczywa na obydwu stronach. Wspólnym celem jest kompleksowy układ zbiorowy, wspierany od dawna oczekiwanymi reformami systemów transferowych sektora publicznego, w których umiarkowane podwyżki wynagrodzeń będą warunkiem wstępnym obniżenia inflacji i stóp procentowych.
Ze swojej strony sojusz odpowiedział na wezwanie społeczeństwa do odpowiedzialnych rokowań zbiorowych i tego samego oczekuje od drugiej strony. Sojusz wzywa SA do przyjrzenia się bliżej jego umiarkowanym propozycjom i odwzajemnienia chęci dalszych negocjacji, otwierając tym samym drogę do skutecznych rokowań zbiorowych.
W imieniu Sojuszu związków:
Eiður Stefánsson, przewodniczący komisji negocjacyjnej Landssambands íslenzkra verzlunarmanna
Hilmar Harðarson, przewodniczący Samiðn – sambands iðnfélaga
Ragnar Þór Ingólfsson, przewodniczący VR
Sólveig Anna Jónsdóttir, przewodnicząca Eflingu
Vilhjálmur Birgisson, przewodniczący SGS