Prywatny rynek pracy

Podczas pierwszych dwóch tygodni zatrudnienia nie obowiązuje żaden okres wypowiedzenia

Po dwóch tygodniach ciągłego zatrudnienia w tym samym zakładzie pracy: 12 dni kalendarzowych

Po trzech miesiącach ciągłego zatrudnienia u tego samego pracodawcy: 1 miesiąc, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło wypowiedzenie

Po 2 latach ciągłego zatrudnienia u tego samego pracodawcy: 2 miesiące, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło wypowiedzenie

Po 3 latach ciągłego zatrudnienia u tego samego pracodawcy: 3 miesiące, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło wypowiedzenie

Po przepracowaniu 10 lat u tego samego pracodawcy pracownik ma prawo

– w wieku 55 lat – do 4 miesięcy okresu wypowiedzenia licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło wypowiedzenie
– w wieku 60 lat – do 5 miesięcy okresu wypowiedzenia licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło wypowiedzenie
– w wieku 63 lat – do 6 miesięcy okresu wypowiedzenia licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło wypowiedzenie

Ze swojej strony, pracownik ma prawo do wypowiedzenia umowy o pracę z trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia, licząc od końca miesiąca, w którym wypowiedzenie zostało złożone.

Wypowiedzenie umowy o pracę zawsze należy składać na piśmie, niezależnie od tego, czy pracownik zwalnia się sam, czy jest zwalniany z woli pracodawcy.

W przypadku zwolnienia z pracy, pracodawca ma obowiązek zapłaty za niewykorzystany urlop, dodatek urlopowy i grudniowy zgodnie z przepracowanym przez pracownika okresem. Zapłaty tej dokonuje się przy rozliczeniu końcowym.

Podczas pierwszego roku pracy w tym samym przedsiębiorstwie pracownik ma prawo do dwóch dni chorobowych za każdy przepracowany miesiąc, na pełnym wynagrodzeniu.

Po roku ciągłej pracy w tym samym przedsiębiorstwie w przypadku choroby pracownik ma prawo do jednego miesiąca zwolnienia chorobowego na pełnym wynagrodzeniu.

Po dwóch latach ciągłej pracy w tym samym przedsiębiorstwie pracownik, w przypadku choroby, ma prawo do jednego miesiąca zwolnienia chorobowego na pełnym wynagrodzeniu i do jednego, dodatkowego miesiąca zwolnieni chorobowego na wynagrodzeniu podstawowym.

Po trzech latach ciągłej pracy w tym samym przedsiębiorstwie pracownik, w przypadku choroby, ma prawo do jednego miesiąca zwolnienia chorobowego na pełnym wynagrodzeniu i dwóch miesięcy zwolnienia chorobowego na wynagrodzeniu podstawowym.

Po pięciu latach  ciągłej pracy w tym samym przedsiębiorstwie pracownik, w przypadku choroby, ma prawo do jednego miesiąca zwolnienia chorobowego na pełnym wynagrodzeniu, jednego miesiąca zwolnienia chorobowego na wynagrodzeniu podstawowym z premiami i dodatkami zmianowymi oraz do dwóch miesięcy zwolnienia chorobowego na wynagrodzeniu podstawowym.

UWAGA. Po przepracowaniu 5 lat w tym samym przedsiębiorstwie pracownik ma prawo do części zgromadzonych praw do płatnego zwolnienia chorobowego, nawet jeżeli zmieni pracodawcę.

Prawo do zwolnienia chorobowego oblicza się na podstawie ostatnich 12 miesięcy zatrudnienia.

W przypadku wypadków przy pracy, lub w drodze do i z pracy, obowiązują inne zasady.

Minimalne prawo do urlopu to 24 dni robocze. Wynagrodzenie za urlop wynosi 10,17% całkowitych dochodów.

• Po przepracowaniu 5 lat w tym samym przedsiębiorstwie lub 10 latach w tym samym zawodzie pracownik ma prawo do 25 dni urlopu a wynagrodzenie za urlop wynosi 10,64%
• Po przepracowaniu 10 lat w tym samym przedsiębiorstwie pracownik ma prawo do 30 dni urlopu a wynagrodzenie za urlop wzrasta do 13,04%

Po przepracowaniu 10 lat w tym samym przedsiębiorstwie a następnie zmianie pracy, prawo do 30 dniowego urlopu w nowym zakładzie pracy nabywa się po 3 latach zatrudnienia.

Wielkie święta

• 1 stycznia
• Wielki piątek
• Niedziela wielkanocna
• Zielone świątki – niedziela
• 17 czerwca
• Wigilia po godzinie 12:00
• Pierwszy dzień Bożego Narodzenia
• Sylwester po godzinie 12:00

Inne dni wolne

• Wielki Piątek
• Poniedziałek wielkanocny
• Wniebowstąpienie
• Pierwszy dzień lata
• 1 maja
• Zielone świątki – poniedziałek
• Drugi dzień Bożego Narodzenia
• Pierwszy poniedziałek sierpnia

Czas pracy należy zorganizować w taki sposób, aby w ciągu każdej doby od początku dnia pracy pracownik miał możliwość odpoczynku nieprzerwanie przez 11 godzin. Jeśli jest to możliwe, codzienny czas na odpoczynek powinien przypadać pomiędzy godziną 23:00 a 6:00.

Ciągły czas pracy wynoszący powyżej 13 godzin na dobę jest niedozwolony.

Jeśli pracownik proszony jest o podjęcie pracy zanim minie 11 godzin odpoczynku, pracownik ma prawo do dodatkowego odpoczynku równego 1,5 godziny za każdą utraconą godzinę odpoczynku.

Pracownikowi przysługuje co najmniej 1 dzień wolny od pracy w tygodniu, jakkolwiek zezwala się, aby negocjować z pracownikiem przełożenie cotygodniowego dnia wolnego – w ten sposób pracownik powinien otrzymać dwa dni(bez przerwy) w okresie dwóch tygodni, np. sobotę i niedzielę.